W zgiełku współczesnego świata, pełnego konfliktów i niepewności, słowa Jezusa o królestwie, które nie jest z tego świata, nabierają szczególnego znaczenia. Werset z Ewangelii Jana 18 oraz fragment z 2. Listu do Koryntian 10 ukazują nam arenę prawdziwej walki – walki duchowej, toczącej się w sferze myśli i wartości, a nie na polach bitew. Zapraszam do refleksji nad tym, jak te starożytne prawdy mogą nas prowadzić w dzisiejszym świecie.
Jezus, stojąc przed Piłatem, jasno deklaruje, że Jego królestwo nie ma ziemskiego charakteru. Gdyby tak było, Jego słudzy walczyliby (Jn 18, 36). To fundamentalne stwierdzenie oddziela sferę doczesną od duchowej. Często, podobnie jak uczniowie Jezusa, pokładamy nadzieję w rozwiązaniach czysto ludzkich, w sile militarnej, politycznej czy ekonomicznej. Zapominamy, że prawdziwa zmiana zaczyna się w sercu człowieka.
Duchowa Moc w Świecie
Apostoł Paweł w 2. Liście do Koryntian 10, 3-5 rozwija tę myśl, opisując narzędzia walki chrześcijan. Nie są to miecze ani tarcze, lecz duchowa broń, zdolna burzyć warownie – metaforyczne twierdze, które wznosimy w naszych umysłach: wątpliwości, lęki, uprzedzenia, ideologie sprzeczne z nauką Chrystusa. Te „warownie” utrudniają nam poznanie Boga i poddanie Mu naszych myśli.
Porównując to do innych postaci biblijnych, możemy przypomnieć sobie walkę Dawida z Goliatem. Choć Dawid był fizycznie słabszy, zwyciężył dzięki wierze i zaufaniu Bogu. Jego „bronią” nie była zbroja Saula, lecz proca i kamienie, a przede wszystkim – wiara w moc Bożą. Podobnie Eliasz, walcząc z prorokami Baala, polegał na mocy Ducha Świętego, a nie na sile ludzkiej.
Współczesny świat stawia przed nami liczne wyzwania: konsumpcjonizm, relatywizm moralny, presja społeczna, ataki na wiarę. Często czujemy się bezradni wobec tych „olbrzymów”. Jednak, podobnie jak Dawid, mamy dostęp do potężnej broni duchowej: modlitwy, Słowa Bożego, wspólnoty Kościoła. To one pozwalają nam burzyć „warownie” zwątpienia i lęku, i poddawać każdą myśl pod posłuszeństwo Chrystusowi. Chodzi o proces zmiany myślenia, o odrzucenie negatywnych schematów i przyjęcie perspektywy Bożej. To wymaga ciągłej pracy nad sobą, refleksji i modlitwy.
Prawdziwe zwycięstwo nie polega na dominacji nad innymi, lecz na panowaniu nad samym sobą, nad swoimi myślami i emocjami, w posłuszeństwie Chrystusowi. „Kto panuje nad sobą, [lepszy jest] niż zdobywca miasta.” (Prz 16, 32)
Modlitwa:
Wszechmogący Boże, dziękujemy Ci za Twoje Królestwo, które przekracza granice tego świata. Dziękujemy za Jezusa Chrystusa, który pokazał nam drogę do zwycięstwa nad grzechem i złem. Prosimy Cię, umacniaj nas w walce duchowej, daj nam siłę do burzenia warowni w naszych umysłach i poddawania każdej myśli pod posłuszeństwo Twojemu Synowi. Niech Twój Duch Święty prowadzi nas i oświeca, abyśmy żyli zgodnie z Twoją wolą, na Twoją chwałę. Amen.
