Granice intymności: W poszukiwaniu czystości serca w relacjach międzyludzkich

W świecie, gdzie granice intymności ulegają zatarciu, a relacje międzyludzkie stają się coraz bardziej skomplikowane, starożytne mądrości Pisma Świętego wciąż oferują cenne wskazówki. Zobacz biblijne nauki o czystości w kontekście współczesnych wyzwań, zachęcając do refleksji i praktycznego zastosowania tych wartości w codziennym życiu.

Księga Kapłańska 18, 20 przestrzega przed naruszaniem intymności małżeństwa bliźniego. To prawo, choć osadzone w starożytnym kontekście, niesie ze sobą uniwersalne przesłanie o szacunku dla granic i świętości relacji. Nie chodzi tu jedynie o fizyczną zdradę, ale również o naruszenia emocjonalne i duchowe, które mogą zanieczyścić serce i relacje. W dzisiejszym świecie, gdzie media społecznościowe i łatwy dostęp do treści erotycznych stawiają nas w obliczu ciągłych pokus, to wezwanie do czystości nabiera szczególnego znaczenia. 

 Czystość Serca

 Naruszanie granic intymności prowadzi do poczucia winy, wstydu i zniszczenia zaufania, co ma negatywny wpływ na nasze zdrowie psychiczne i relacje z innymi. Podobnie, historia Natanaela z Ewangelii Jana 1, 46.49 ukazuje, jak uprzedzenia mogą nas zaślepić na prawdę. Natanael, słysząc o Jezusie z Nazaretu, wyraża sceptycyzm: „Czyż z Nazaretu może być coś dobrego?”. Jednak, idąc za zaproszeniem Filipa „Chodź i zobacz!”, doświadcza osobistego spotkania z Jezusem i wyznaje Go jako Syna Bożego i Króla Izraela. 

 To pokazuje, że otwarte serce i gotowość do przekraczania własnych uprzedzeń są kluczowe do odkrywania prawdy i budowania autentycznych relacji. Podobnie jak Natanael, my również powinniśmy być otwarci na działanie Boga w naszym życiu i w życiu innych, nie pozwalając, by uprzedzenia i stereotypy nas ograniczały. Kontekst biblijny podkreśla, że czystość serca jest nierozerwalnie związana z relacją z Bogiem. To On jest źródłem prawdziwej czystości i tylko w Nim możemy znaleźć siłę do życia zgodnego z Jego wolą. 

 Porównując postawę Natanaela z postawą tych, którzy świadomie naruszają granice intymności, widzimy wyraźny kontrast. Podczas gdy Natanael, mimo początkowego sceptycyzmu, otworzył swoje serce na prawdę, ci drudzy wybierają drogę, która prowadzi do zniszczenia i bólu. Dlatego tak ważne jest, abyśmy dbali o czystość naszych myśli, słów i czynów, pamiętając, że Bóg widzi nasze serca.

Czyste serce to nie twierdza niedostępna dla świata, lecz otwarte okno, przez które Bóg może wlewać swoje światło.

Modlitwa: 

Wszechmocny Boże, dziękujemy Ci za Twoje Słowo, które nas poucza i prowadzi. Uwielbiamy Cię za Twoją troskę i miłosierdzie. Prosimy Cię, daj nam siłę do życia w czystości serca oraz wierności Twoim przykazaniom. Otwieraj nasze oczy, abyśmy dostrzegali Twoją obecność w naszym życiu i w życiu innych. Amen.

Oprac. z łaski opatrzności Bożej,

typograf redaktora Gniadka

Od sceptycyzmu do spotkania: Poszukiwanie Boga całym sercem

W dzisiejszym świecie, naznaczonym pośpiechem i powierzchownością, autentyczne poszukiwanie Boga wydaje się być wyzwaniem. Czy w zgiełku codzienności jesteśmy w stanie usłyszeć Jego wołanie? Czy potrafimy porzucić uprzedzenia i z otwartym sercem poszukiwać prawdy? Księga Jeremiasza 29 i Ewangelia Jana 1 rzucają światło na tę fundamentalną kwestię, ukazując drogę od zwątpienia do osobistego spotkania z Bogiem.

Prorok Jeremiasz, w rozdziale 29, w wersetach 12-13, przekazuje obietnicę od Boga: „Wysłucham was, gdy będziecie Mnie wzywać i zbliżać się do Mnie w modlitwie. Znajdziecie Mnie, gdy będziecie Mnie szukać. Tak! Gdy będziecie Mnie szukać całym swoim sercem”. To obietnica niezwykłej bliskości i dostępności Boga dla tych, którzy Go szukają z autentycznym pragnieniem serca. Kluczowe jest tu słowo „całym”. Nie chodzi o powierzchowne gesty czy okazjonalne modlitwy, ale o głębokie, wewnętrzne zaangażowanie. 

 Serce w Poszukiwaniu

 Poszukiwanie Boga „całym sercem” implikuje gotowość do zmiany, do porzucenia dotychczasowych schematów myślenia i działania. To postawa podobna do tej, jaką prezentował król Dawid, którego Psalmy są świadectwem burzliwego, ale szczerego dialogu z Bogiem. Dawid, mimo swoich upadków, zawsze wracał do Boga z pokorą i skruchą, co czyni go wzorem autentycznej relacji z Stwórcą.

Z kolei Ewangelia Jana 1, 46 ukazuje nam Natanaela, który z rezerwą odnosi się do pochodzenia Jezusa: „Czy z Nazaretu może być coś dobrego?”. To pytanie, pełne uprzedzeń i stereotypów, jest bliskie wielu współczesnym ludziom, którzy z góry odrzucają pewne idee czy osoby ze względu na ich pochodzenie, środowisko czy reputację. Filip, zamiast wdawać się w polemikę, proponuje Natanaelowi proste, ale radykalne rozwiązanie: „Przyjdź i sam się przekonaj”. To zaproszenie do osobistego doświadczenia, do porzucenia uprzedzeń i otwarcia się na możliwość spotkania z prawdą. Podobnie jak Natanael, który po spotkaniu z Jezusem wyznał: „Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Izraela!”, my również możemy doświadczyć przemieniającej mocy spotkania z Bogiem, jeśli tylko odważymy się wyjść poza utarte schematy i poszukiwać Go z otwartym sercem.

 Współczesny człowiek, zagubiony w natłoku informacji i konsumpcyjnym stylu życia, często doświadcza pustki i braku sensu. Psychologowie podkreślają znaczenie autentycznych relacji i poczucia przynależności dla zdrowia psychicznego. Poszukiwanie Boga, rozumiane jako dążenie do transcendencji i odnalezienia głębszego sensu życia, może być odpowiedzią na te potrzeby. 

 To proces, który wymaga odwagi, pokory i gotowości do zmiany, ale nagroda jest bezcenna – osobiste spotkanie z Bogiem, które przemienia życie i nadaje mu nowy wymiar. Zachętą do działania jest więc odważne wołanie do Boga, zaufanie Jego obietnicom i porzucenie uprzedzeń.

Sceptyczne pytanie otwiera drzwi do odkrycia, gdy serce szuka bez uprzedzeń.

Modlitwa: 

Wszechmocny Boże, dziękujemy Ci za Twoją obietnicę, że możemy Cię znaleźć, gdy szukamy Cię całym sercem. Przepraszamy za nasze uprzedzenia i powierzchowność. Prosimy Cię, otwórz nasze serca na Twoją obecność i prowadź nas drogą prawdy. Uwielbiamy Cię za Twoją troskę i miłosierdzie. Amen.

Oprac. z łaski opatrzności Bożej,

typograf redaktora Gniadka

Echo Bożego Działania: Od Starożytnych Proroctw do Współczesnej Nadziei

Czy obietnice sprzed wieków mają moc oddziaływania na dzisiejszy świat? Analiza biblijnych wersetów z Księgi Joela 2 i Dziejów Apostolskich 2 ukazuje niezwykłą ciągłość Bożego działania, oferując nadzieję i wskazówki dla współczesnych wyzwań.

Werset z Księgi Joela 2, 21 („Nie bój się, ziemio! Ciesz się i wesel! Bo PAN spotężniał w swym dziele!”) jest pełnym mocy wezwaniem do radości i ufności w Boże działanie. W kontekście historycznym, proroctwo to było skierowane do Izraela, doświadczającego trudnych czasów, wzywając do porzucenia lęku i przyjęcia nadziei w interwencję Boga. Podobne przesłanie odnajdujemy w Dziejach Apostolskich 2, 34-35 gdzie Piotr cytuje Psalm 110, odnosząc go do Jezusa Chrystusa: „Pan oświadczył memu Panu: Usiądź po mojej prawicy, Aż położę Twoich wrogów jako podnóżek dla Twoich stóp”. Cytat ten podkreśla wywyższenie Jezusa i Jego ostateczne zwycięstwo nad złem.

 Moc Boża: Wczoraj i Dziś

 Łącząc te dwa fragmenty, widzimy spójną wizję Bożej mocy działającej w historii. Przesłanie Joela, wzywające do radości w obliczu trudności, znajduje swoje spełnienie w Chrystusie, którego zwycięstwo daje nam pewność, że Bóg panuje nad wszystkim. Podobnie jak Izraelici w czasach Joela, również i my dzisiaj stajemy w obliczu różnorodnych wyzwań: od niepewności ekonomicznej, przez konflikty społeczne, po kryzysy egzystencjalne. W tym kontekście, przesłanie o Bożej mocy i Jego zwycięstwie nad złem nabiera szczególnego znaczenia.

 Z psychologicznego punktu widzenia, wiara w Boże działanie i Jego obietnice może być źródłem ogromnej siły i nadziei. W trudnych chwilach, świadomość, że nie jesteśmy sami i że istnieje wyższa moc, która działa w historii, może pomóc nam przezwyciężyć lęk i odzyskać wewnętrzny spokój. Podobnie jak Dawid, który ufał Bogu w walce z Goliatem, my również możemy czerpać siłę z wiary w Boże prowadzenie. Podobnie jak Eliasz, który w chwilach zwątpienia usłyszał cichy głos Boga, my również możemy odnaleźć ukojenie w modlitwie i kontemplacji.

 Zachętą jest praktykowanie ufności w Boże działanie w codziennym życiu. Oznacza to modlitwę, medytację nad Słowem Bożym i aktywne poszukiwanie Jego woli. Oznacza to również dzielenie się nadzieją z innymi i bycie świadkiem Bożej miłości w świecie.

Echo Bożego działania rozbrzmiewa w każdym pokoleniu; posłuchaj uważnie, a usłyszysz melodię nadziei w symfonii wszechświata.

Modlitwa: 

Wszechmocny Boże, dziękujemy Ci za Twoją nieustanną obecność i działanie w historii. Uwielbiamy Cię za Twoją moc, która objawia się w Twoim Słowie i w życiu Twojego Syna, Jezusa Chrystusa. Prosimy Cię, daj nam serca otwarte na Twoje prowadzenie i obdarz nas siłą, byśmy mogli świadczyć o Twojej miłości w świecie. Amen.

Oprac. z łaski opatrzności Bożej,

typograf redaktora Gniadka

Fundament Wierności: Skala Niezachwianej Sprawiedliwości

W zmiennym świecie, gdzie wartości ulegają relatywizacji, a prawda bywa naginana do doraźnych celów, istnieje niezmienny fundament – wierność Boga. Księga Powtórzonego Prawa 32 objawia nam Go jako Skałę, której dzieło jest doskonałe, a drogi prawe. To Bóg wierny i bez fałszu, sprawiedliwy i prawy. Refleksja nad tym wersetem, w kontekście Apokalipsy i idei zmartwychwstania, rzuca światło na naturę Bożej sprawiedliwości i jej implikacje dla naszego życia.

 Obraz Boga jako Skały jest niezwykle mocny. Skała symbolizuje trwałość, niezmienność, bezpieczeństwo. W odróżnieniu od piasku, na którym budowa grozi zawaleniem przy pierwszej burzy, skała stanowi pewny fundament. Narrator Księgi Powtórzonego Prawa 32, 4 podkreśla doskonałość dzieł Boga i prawość Jego dróg. To nie są puste deklaracje, ale obietnica, na której możemy budować nasze życie. Wierność Boga nie jest zależna od naszych uczynków czy nastrojów. On jest wierny samemu sobie, swojej naturze, która jest nieskazitelnie sprawiedliwa.

 Skała Wieków

 Kontekst Księgi Objawienia 20, 5 mówiący o pierwszym zmartwychwstaniu, dodaje kolejny wymiar do rozważań o Bożej sprawiedliwości. Zmartwychwstanie to ostateczne zwycięstwo życia nad śmiercią, triumf dobra nad złem. To akt sprawiedliwości, w którym Bóg wynagradza tych, którzy Mu zaufali. Porównując ten obraz z innymi postaciami biblijnymi, takimi jak Abraham, który uwierzył Bogu na słowo (Rdz 15, 6) i został uznany za sprawiedliwego, widzimy spójny obraz Bożej wierności przez całą historię zbawienia.

 Współczesność, z jej chaosem informacyjnym, relatywizmem moralnym i kryzysami wartości, potrzebuje tego niezachwianego fundamentu. Psychologicznie rzecz biorąc, poczucie bezpieczeństwa i stabilności jest kluczowe dla zdrowia psychicznego. Wiara w wiernego Boga, Skałę naszych czasów, daje nam to poczucie. Zachęca nas do budowania naszego życia na wartościach, które nie przemijają, na prawdzie, która jest niezmienna. Konfrontując się z problemami współczesności, takimi jak lęk przed przyszłością, poczucie osamotnienia czy brak sensu, możemy odnaleźć ukojenie i siłę w Bożej wierności. Praktycznym zastosowaniem tej prawdy jest codzienne zaufanie Bogu we wszystkich okolicznościach życia, oddawanie Mu kontroli i poleganie na Jego obietnicach.

Wierność Boga jest skałą, o którą rozbijają się fale zwątpienia i niepewności.

Modlitwa: 

Ojcze Wszechmocny, dziękujemy Ci za Twoją niezachwianą wierność. Dziękujemy, że jesteś Skałą, na której możemy budować nasze życie. Uwielbiamy Cię za Twoją sprawiedliwość i prawość. Prosimy, pomóż nam ufać Ci w każdej sytuacji i żyć zgodnie z Twoją wolą. Amen.

Oprac. z łaski opatrzności Bożej,

typograf redaktora Gniadka

Wzmacnianie Duchowej Odporności: Między Tradycją a Wiernością Słowu

W zmiennym świecie, gdzie tradycje splatają się z nowoczesnością, a pokusy odciągają od duchowej ścieżki, kluczowe staje się budowanie wewnętrznej odporności. Zobacz, jak zachować wierność Słowu Bożemu w obliczu wyzwań współczesności, czerpiąc inspirację z mądrości biblijnych.

Psalm 110, 7 opisuje Mesjasza, który „po drodze napije się z potoku i dlatego podniesie swoją głowę”. Obraz ten symbolizuje odświeżenie i wzmocnienie w trakcie podróży, nawet w trudnych okolicznościach. Podobnie i my, w naszym duchowym pielgrzymowaniu, potrzebujemy czerpać siłę z Bożego źródła, aby móc „podnieść głowę” – zachować godność, nadzieję i wiarę. Potok symbolizuje Boże Słowo, Ducha Świętego, a także społeczność wierzących, gdzie możemy znaleźć wsparcie i odnowę.

 Duchowa Odporność

Ewangelia Marka 7, 13 ostrzega przed sytuacją, w której „przez swoją tradycję unieważniacie Słowo Boga”. Jezus krytykuje faryzeuszy za stawianie ludzkich tradycji ponad Boże przykazania. To ostrzeżenie jest wciąż aktualne. Często przywiązujemy się do zwyczajów, interpretacji, a nawet ideologii, które oddalają nas od sedna Ewangelii. Ludzie mają tendencję do szukania komfortu w tym, co znane i utarte. Jednak bezkrytyczne podążanie za tradycją może prowadzić do duchowego zastoju, a nawet wypaczenia prawdy. Podobna sytuacja miała miejsce w Starym Testamencie, kiedy Izraelici, mimo otrzymania Prawa, ulegali wpływom pogańskich praktyk.

List 2. Piotra 3, 17 napomina: „uważajcie, by nie popaść w błąd ludzi nieprawych i nie zachwiać się w swojej stałości”. Apostoł Piotr wzywa do czujności i trwania w wierze. W dzisiejszym świecie, bombardowani różnymi ideologiami i relatywizmem moralnym, musimy być szczególnie ostrożni. Psychologia społeczna uczy, że presja grupy i konformizm mogą silnie wpływać na nasze przekonania i zachowania. Dlatego tak ważne jest osobiste poznawanie Słowa Bożego i budowanie silnej relacji z Bogiem. Podobne ostrzeżenie znajdujemy w Dziejach Apostolskich, gdzie Paweł przestrzegał Efezjan przed „wilkami drapieżnymi”, które będą usiłowały zwieść wiernych.

 Współczesne problemy, takie jak konsumpcjonizm, relatywizm moralny, uzależnienia czy kryzys wartości, stanowią poważne wyzwania dla naszej duchowej odporności. Musimy stale weryfikować nasze postawy i przekonania w świetle Słowa Bożego, aby nie ulec wpływom świata. Powinniśmy czerpać siłę z modlitwy, Słowa i wspólnoty wierzących, aby móc „podnieść głowę” w obliczu trudności.

Kto pije z Bożego źródła, ten w drodze nie ustanie, lecz z podniesioną głową do celu dotrze.

Modlitwa: 

Wszechmocny Boże, dziękujemy Ci za Twoje Słowo, które jest lampą dla naszych stóp i światłem na naszej ścieżce. Prosimy Cię, daj nam siłę, abyśmy mogli trwać w wierności Tobie, strzegąc się zwiedzenia i budując naszą duchową odporność. Uwielbiamy Cię za Twoją miłość i łaskę. Amen.

Oprac. z łaski opatrzności Bożej,

typograf redaktora Gniadka

Pułapki obcych Bogów – Wierność w Czasach Próby

W dobie nieustannych zmian i natłoku informacji, łatwo ulec pokusie poszukiwania wartości w miejscach, które obiecują szybkie zaspokojenie pragnień. Jednak historia uczy nas, że oddalenie od prawdziwego źródła duchowości prowadzi do rozczarowania i wewnętrznego niepokoju. Czy potrafimy rozpoznać „obcych bogów” współczesności i zachować wierność wartościom, które naprawdę budują?

Psalmista w Psalmie 16, 3-4 wyraża głębokie przywiązanie do świętych, których uważa za źródło radości. Kontrastuje to z losem tych, którzy podążają za „cudzymi bóstwami”, co skutkuje pomnożeniem ich trosk. Obraz ten jest niezwykle aktualny również dzisiaj. „Obcy bogowie” niekoniecznie muszą przybierać formę posągów czy pogańskich kultów. W dzisiejszym świecie mogą to być: pogoń za dobrami materialnymi, kultura konsumpcjonizmu, uzależnienia od technologii, dążenie do władzy za wszelką cenę, czy też budowanie tożsamości w oparciu o popularność w mediach społecznościowych.

 Wierność Bogu

 Widzimy, że człowiek naturalnie dąży do zaspokojenia swoich potrzeb – poczucia bezpieczeństwa, akceptacji, miłości. „Obcy bogowie” kuszą obietnicą szybkiego zaspokojenia tych potrzeb, jednak w rzeczywistości oferują jedynie iluzję. Podobnie jak Izraelici, którzy odwracali się od Boga, by czcić bożków, tak i my dzisiaj możemy ulegać pokusom, które oddalają nas od prawdziwego źródła szczęścia i spełnienia.

1. List do Koryntian 10, 11 przypomina nam, że historie opisane w Starym Testamencie mają służyć nam za przestrogę. Upadki Izraela, ich skłonność do bałwochwalstwa, są dla nas lekcją, byśmy uniknęli podobnych błędów. Kontekst historyczny tych wydarzeń, związany z wędrówką Izraela przez pustynię i ich kontaktem z innymi kulturami, pokazuje, jak łatwo ulec wpływom zewnętrznym i zapomnieć o Bożych przykazaniach.

 Porównując to z sytuacją współczesnego człowieka, żyjącego w globalnej wiosce, otoczonego różnorodnymi ideologiami i systemami wartości, widzimy podobieństwo. Presja społeczna, reklamy, media – wszystko to wywiera na nas wpływ, kształtując nasze pragnienia i postawy. Dlatego tak ważne jest, byśmy byli świadomi tych wpływów i potrafili je krytycznie oceniać.

 Praktycznym zastosowaniem tej nauki jest codzienne dbanie o relację z Bogiem poprzez modlitwę, czytanie Pisma Świętego i refleksję nad swoim życiem. Ważne jest również budowanie zdrowych relacji z ludźmi, którzy podzielają nasze wartości i wspierają nas w duchowym wzroście. Tylko w ten sposób możemy ustrzec się przed pułapkami „obcych bogów” i zachować wierność prawdziwemu Bogu.

Kto goni za cieniem, traci z oczu słońce.

Modlitwa: 

Wszechmocny Boże, dziękujemy Ci za Twoją troskę i miłosierdzie. Dziękujemy za Słowo, które nas poucza i prowadzi. Prosimy Cię, pomóż nam rozpoznawać pokusy tego świata i zachować wierność Tobie. Umacniaj naszą wiarę i prowadź nas drogą prawdy. Amen.

Oprac. z łaski opatrzności Bożej,

typograf redaktora Gniadka

Przygotowanie Serca: Podróż ku Prawdzie w Czasach Zamętu

W dzisiejszym świecie, pełnym dezinformacji i relatywizmu moralnego, kluczowe staje się pytanie o gotowość naszego serca do poszukiwania i życia prawdą. Podobnie jak Ezdrasz, który z determinacją wyruszył w długą podróż, by zgłębiać Prawo Boże, my również musimy podjąć wysiłek, by odnaleźć stały punkt odniesienia w zmiennym świecie. Zobacz postawę Ezdrasza w kontekście współczesnych wyzwań, ukazując, jak przygotowane serce może nas uchronić przed duchowym zagubieniem.

Księga Ezdrasza 7, 9-10 opisuje podróż Ezdrasza z Babilonu do Jerozolimy. Podróż ta, trwająca cztery miesiące, była nie tylko wyzwaniem fizycznym, ale przede wszystkim duchowym. Kluczowy werset mówi, że „Ezdrasz bowiem przygotował swoje serce, aby szukać prawa PANA i wykonywać je, a także by nauczać w Izraelu ustaw i sądów” (Ez 7, 10). To „przygotowanie serca” jest fundamentem całej jego misji. Nie była to jedynie intelektualna ciekawość, ale głęboka wewnętrzna przemiana, która motywowała go do działania.

 Gotowość Serca

 Podróż Ezdrasza symbolizuje drogę każdego wierzącego. Wyruszenie z Babilonu, symbolu chaosu i niewoli duchowej, do Jerozolimy, miejsca obecności Boga, to metafora naszej drogi do poznania prawdy. Podobnie jak Ezdrasz, musimy podjąć decyzję o „przygotowaniu serca”. Co to oznacza w praktyce? Przede wszystkim, gotowość do pokory i uczenia się. Nie chodzi o powierzchowne czytanie Pisma, ale o głęboką refleksję i medytację nad Słowem Bożym. Podobnie jak Dawid, który rozważał Prawo Boże dniem i nocą (Ps 1, 2), my również powinniśmy poświęcać czas na kontemplację i modlitwę.

2. List do Tymoteusza 2, 18 ostrzega przed tymi, którzy „rozminęli się z prawdą i głoszą, że zmartwychwstanie już się dokonało”. To fałszywe nauki, które podważają wiarę. W kontekście współczesnym, możemy to odnieść do różnych ideologii i trendów, które relatywizują prawdę i podważają autorytet Słowa Bożego. Uleganie takim wpływom wynika często z potrzeby akceptacji i unikania dyskomfortu związanego z konfrontacją z trudnymi prawdami. Podobnie jak ci, którzy w czasach Tymoteusza głosili fałszywe nauki, również dzisiaj spotykamy ludzi, którzy naginają prawdę do swoich potrzeb.

 Dlatego tak ważne jest „przygotowanie serca”, o którym mówi Ezdrasz. To ono pozwala nam odróżnić prawdę od fałszu. To ono daje nam siłę, by trwać w wierze, nawet w obliczu przeciwności. Przygotowane serce to także serce posłuszne. Ezdrasz nie tylko szukał Prawa, ale także je wykonywał i nauczał innych. Nasze poznanie prawdy powinno prowadzić do konkretnych działań, do życia zgodnego z wolą Bożą. Podobnie jak Noe, który z posłuszeństwem zbudował arkę (Rdz 6), my również powinniśmy być posłuszni Bożym przykazaniom.

Serce przygotowane do poszukiwania prawdy jest kompasem w morzu kłamstw.

Modlitwa: 

Wszechmocny Boże, dziękujemy Ci za Twoje Słowo, które jest światłem na naszej drodze. Prosimy Cię, abyś przygotował nasze serca do poszukiwania prawdy i dał nam siłę, by żyć zgodnie z Twoją wolą. Uwielbiamy Cię za Twoją łaskę i miłość. Amen.

Oprac. z łaski opatrzności Bożej,

typograf redaktora Gniadka